تجربه سه شنبه های اعتراضی در اسفند گذشته نقطه عطفی بود در مبارزات آزادیخواهان ایران به این جهت که پس از حصر رهبران جنبش سبز ، این شبکه های اجتما عی مانند فیس بوک ۲۵ بهمن بودند که این ایده را مطرح و توجه کنشگران سبز و سایر اقشار مردم را جلب کردند. در جای خود، این ایده تا حد زیادی موفق و اثر گذارهم بود
با این حال پس از تعطیلات عید، عملکرد ضعیف و سوال برانگیزشورای هماهنگی که هنوز هم ادامه دارد، مانع حرکت پویا و اثر گذار سایر کنشگران از جمله فیس بوک ۲۵ بهمن شد. با این حال با توجه به اینکه تا اول مهر، هیچ برنامه مدونی در راستای حرکت جنبش سبز دیده نمیشود، به نظر میرسد ایده سه شنبه های اعتراضی و پنج شنبه ها ی نان به دلایل زیر پتانسیل خوبی برای مطرح شدن دارد
اول اینکه در دعوای جریان انحرافی و برادران قاچاقچی، به نظر میرسد اتلاف وقت و عبور از بحران تبدیل به سیاست اصلی شده است. در این بین انتظار جنبش سبز از به سرانجام رسیدن این دعوا به نفع یک طرف چندان عقلانی نمی باشد
دوم اینکه برنامه سه شنبه های اعتراضی و پنج شنبه ها ی نان این حسن بزرگ را دارد که بتواند نارضایتی سیاسی گسترده را به نارضایتی اقتصادی توده های مختلف مردم پیوند بزند
سوم اینکه این برنامه در فصل تابستان حد اقل این حسن را دارد که نیروهای سرکوب مجبور میشوند هفته ای دو بار به قشون کشی خیابانی بپردازند که این خود موجب فرسایش نیروی آنها میشود
چهارم اینکه با حمایت فعالین سبز و سایتهای سبز و خبری، این حرکت پتانسیل همه گیر شدن در سراسر ایران را دارد
یک مساله مهم، نحوه اجرا در تهران و سایر شهرهاست. در تهران بهتر است این حرکت در روزهای سه شنبه متمرکز شود در مسیر انقلاب تا آزادی و در روزهای پنج شنبه، به شکل پراکنده در محلات مختلف. پنج شنبه ها این حرکت میتواند تداوم یابد به شب در پارکهای محلی و اصلی تهران
این حرکت از یک طرف نیاز به اطلاع رسانی و از طرف دیگر نیاز به مطرح کردن خواسته های مشخص دارد. از جمله این خواسته ها می توان با این دو مورد یک وفاق کلی حاصل کرد
خواسته اول میتواند آزادی رهبران جنبش سبز و زندانیان سیاسی و تعیین تکلیف تقلب در انتخابات قبلی باشد
خواسته دوم هم میتواند اعتراض به بیکفایتی حکومت در اداره کشور و گرانی روز افزون مواد خوراکی و سوختی باشد
به امید فرداهای بهتر برای ایران
با این حال پس از تعطیلات عید، عملکرد ضعیف و سوال برانگیزشورای هماهنگی که هنوز هم ادامه دارد، مانع حرکت پویا و اثر گذار سایر کنشگران از جمله فیس بوک ۲۵ بهمن شد. با این حال با توجه به اینکه تا اول مهر، هیچ برنامه مدونی در راستای حرکت جنبش سبز دیده نمیشود، به نظر میرسد ایده سه شنبه های اعتراضی و پنج شنبه ها ی نان به دلایل زیر پتانسیل خوبی برای مطرح شدن دارد
اول اینکه در دعوای جریان انحرافی و برادران قاچاقچی، به نظر میرسد اتلاف وقت و عبور از بحران تبدیل به سیاست اصلی شده است. در این بین انتظار جنبش سبز از به سرانجام رسیدن این دعوا به نفع یک طرف چندان عقلانی نمی باشد
دوم اینکه برنامه سه شنبه های اعتراضی و پنج شنبه ها ی نان این حسن بزرگ را دارد که بتواند نارضایتی سیاسی گسترده را به نارضایتی اقتصادی توده های مختلف مردم پیوند بزند
سوم اینکه این برنامه در فصل تابستان حد اقل این حسن را دارد که نیروهای سرکوب مجبور میشوند هفته ای دو بار به قشون کشی خیابانی بپردازند که این خود موجب فرسایش نیروی آنها میشود
چهارم اینکه با حمایت فعالین سبز و سایتهای سبز و خبری، این حرکت پتانسیل همه گیر شدن در سراسر ایران را دارد
یک مساله مهم، نحوه اجرا در تهران و سایر شهرهاست. در تهران بهتر است این حرکت در روزهای سه شنبه متمرکز شود در مسیر انقلاب تا آزادی و در روزهای پنج شنبه، به شکل پراکنده در محلات مختلف. پنج شنبه ها این حرکت میتواند تداوم یابد به شب در پارکهای محلی و اصلی تهران
این حرکت از یک طرف نیاز به اطلاع رسانی و از طرف دیگر نیاز به مطرح کردن خواسته های مشخص دارد. از جمله این خواسته ها می توان با این دو مورد یک وفاق کلی حاصل کرد
خواسته اول میتواند آزادی رهبران جنبش سبز و زندانیان سیاسی و تعیین تکلیف تقلب در انتخابات قبلی باشد
خواسته دوم هم میتواند اعتراض به بیکفایتی حکومت در اداره کشور و گرانی روز افزون مواد خوراکی و سوختی باشد
به امید فرداهای بهتر برای ایران
No comments:
Post a Comment